Η ευτυχία δείχνει να είναι ένα συναίσθημα όλο και πιο δυσεύρετο, όσο ο αγώνας για την επιβίωση μεγαλώνει σε καιρούς κρίσης. “Μα πώς μπορώ να είμαι όταν όλα γύρω μου καταρρέουν;” , “τώρα δε κοιτάμε να γίνουμε ευτυχισμένοι, κοιτάμε να δούμε τι θα φάμε αύριο” , τα παραπάνω είναι από τις συνηθέστερες απαντήσεις που δίνουν οι άνθρωποι πλέον, όταν ρωτούνται για το αν νιώθουν ευτυχισμένοι. Δικαιολογημένες; Απόλυτα! Ισχύουσες; Κάθε άλλο!
Τι είναι η ευτυχία.
Ευτυχία δεν είναι ο προορισμός, αλλά ο τρόπος. Σίγουρα κάποιες συγκυρίες ευνοούν κάποια συναισθήματα, όμως τίποτα δε μπορεί να μας επιβάλει ή να μας αναιρέσει αποφάσεις που εμείς έχουμε πάρει. Αυτές οι αποφάσεις μπορούν να αφορούν και τη συναισθηματική μας ευδαιμονία, αφού η ευτυχία εξαρτάται εν μέρει στις συνθήκες, η εσωτερική μας γαλήνη όμως όχι! Και αυτό γιατί τελικά είναι θέμα οπτικής και ερμηνείας που δίνει ο καθένας μας στην εκάστοτε συγκυρία, κάτι που οι κινέζοι γνωρίζουν καλά, αφού έχουν το ίδιο ιδεόγραμμα για τις λέξεις κρίση και ευκαιρία.
Τι είναι αυτό λοιπόν που κάνει τους ανθρώπους δυστυχείς και να μην βρίσκουν το κουράγιο να προσπαθήσουν για κάτι καλύτερο;
Αν και είμαστε το εξελιγμένο είδος αυτού του πλανήτη, η αλήθεια είναι ότι το ζωικό βασίλειο έχει ακόμα πολλά να μας διδάξει. Ας δούμε λοιπόν, τι κάνει ένα λιοντάρι για παράδειγμα, όταν του «ξεφεύγει η τροφή». Αποθαρρύνεται; Κάθεται θλιμμένο κάτω από ένα δέντρο και σκέφτεται ξανά και ξανά τι πήγε λάθος και πόσο ανίκανο είναι; Όχι, αυτά είναι χαρακτηριστικά του ανθρώπου και μόνο. Το λιοντάρι, συνεχίζει τη πορεία του στη σαβάνα, μέχρι να ολοκληρώσει το στόχο του. Με πολύ απλά λόγια, ζει τη στιγμή και μόνον, και αυτό το προφυλάσσει από συναισθήματα αναξιότητας και δυστυχίας. Έχει μάθει να μη μένει στις αντιξοότητες, να μη τις παίρνει προσωπικά, και να μη ξεχνά το σκοπό του!
Διδασκόμενοι από τα παραπάνω, δε θα αργήσουμε να καταλάβουμε πως ευτυχία είναι, να είσαι παρόν στη ζωή σου και να μη της ξεφεύγεις με σκέψεις όπως: αν δεν είχα κάνει αυτό…, αν ήμουν …, προχθές που πόνεσα…, σήμερα που μετάνιωσα .., αύριο που θα δυσκολευτώ.. κτλ.
Τι μπορώ να κάνω για νιώσω ευτυχισμένος.
Ως εκ τούτου, όταν κάνουμε κάτι, καλό είναι να παραμερίζουμε τα πώς και τα γιατί του χτες ή του αύριο, και να συγκεντρωνόμαστε με όλες τις αισθήσεις μας σε αυτό που ζούμε εκείνη τη στιγμή. Πόσες φορές το κάνουμε αυτό αλήθεια και είμαστε καθ΄ όλα παρόντες; Χωρίς να αγχωνόμαστε για τη δουλειά που μας περιμένει ή ακόμα χειρότερα για τη δουλειά που δε μας περιμένει. Δυστυχώς όχι πολλές, και αφήνουμε μικρές στιγμές ευτυχίας να περνάνε, παραπονούμενοι μάλιστα πως δεν υπάρχουν καν.
Επιπλέον, αισθήματα ευγνωμοσύνης μας βοηθούν να νιώθουμε πλήρεις και ικανοποιημένοι. Απαριθμούμε λοιπόν, αυτά για τα οποία νιώθουμε ευγνώμονες και δεν εστιάζουμε σε αυτά που μας λείπουν.
Το να έχουμε επίσης, ένα σκοπό είναι πολύ σημαντικό, γιατί έτσι υπάρχει κάτι για το οποίο θέλουμε να παλέψουμε στη ζωή μας, κάτι που να μας κινητοποιεί και να μας δίνει το κουράγιο να συνεχίσουμε. Οπότε, είναι λιγότερο πιθανό να επηρεαστούμε από τυχόν δυσμενείς συνθήκες και να καθηλωθούμε σε συναισθήματα δυστυχίας.
Να βοηθάμε τους άλλους! Έχει αποδειχτεί πως ο αλτρουισμός ακολουθείται από μεγάλες περιόδους εσωτερικής ηρεμίας και ευφορίας.
Όπως και να’ χει όμως δε πρέπει να ξεχνάμε πως η ζωή είναι ένα συνεχές από ευτυχισμένες, καθώς και δύσκολες στιγμές. Έτσι, αυτό που χρειάζεται από όλους μας, είναι να αντιλαμβανόμαστε και να απολαμβάνουμε τις όμορφες φάσεις της ζωής μας, αλλά και να αποδεχόμαστε και να μαθαίνουμε από τις δυσάρεστες.